Μια Ροτόντα, η πρώτη της Αφρικής

Στη δύση της πρώτης χιλιετίας, στην καρδιά του μεγάλου κάμπου της σημερινής Ελλάδος, σε περίοδο δύσκολη και ταραχώδη, η Εκκλησία γεννά τέκνο και πατέρα, άνθρωπο και εν δυνάμει Θεό, τον Οικουμένιο των Τρικάλων και της Οικουμένης. Νους ορών μόνο το Θεό, λόγος οξύς, χάρισμα ερμηνευτικό. Δε θα ξεχάσω ποτέ την πρώτη φορά που έπιασα στα χέρια μου την ερμηνεία του στην Αποκάλυψη. Με περιέργεια άπειρη και άπειρη, έτρεξα τις σελίδες να βρω τα τρομερά μελλούμενα. Και όμως ο Άγιος με ράπισε! Πήρε τα μάτια μου και τα έριξε στις πρώτες σελίδες, εκεί που περιγράφει ό,τι αγάπησε. Το Ουράνιο Θυσιαστήριο, τις ψυχές των μαρτύρων να φωνάζουν τον ερχομό του Κυρίου, τους αγγέλους να δοξολογούν, την οικουμένη να ξετυλίγεται με κέντρο την Αγιά Τράπεζα. Πέρασαν χρόνια, ήρθαν εποχές που ξέχασα τι διάβασα. Η Αφρική στη ζωή μου ήταν ο αγώνας δρόμου που μου πήρε νου και λογική. Και τότε να πάλι το ράπισμα. Ένας σύλλογος με το όνομα του Αγίου, Άγιος Οικουμένιος από τα Τρίκαλα, θέλησε να βοηθήσει στην ανέγερση Ιερού Ναού στο Καμερούν. Ευαγγελισμός της Θεοτόκου. Κάνω τον σταυρό μου, κοιτώ το λευκό χαρτί μπροστά μου και ζωγραφίζω έναν κύκλο. Αυτό είναι ο Ναός. Ό,τι διάβασα στην Αποκάλυψη. Ό,τι αγάπησε ο Άγιος. Μια Αγία Τράπεζα στο κέντρο και γύρω της οι πάντες. Αρχιερείς, ιερείς, διάκονοι, πιστοί και κατηχούμενοι, σε ίση απόσταση από το κέντρο της οικουμένης, από το κέντρο της ζωής μας. Μια Ροτόντα, η πρώτη της Αφρικής. Ένας Κύκλος. Όπως και η ίδια μας η ζωή. Μια παρουσία του Αγίου Οικουμενίου, μια παρουσία της Ελλάδος, μια προτύπωση των Ουρανίων στο μαύρο έδαφος.